Yine, yeniden geç olsun güç olmasın diyerek başlıyoruz. Üstünden üç gün geçmesine rağmen ancak fırsat bulabilme durumları işte. Uzun süredir beklediğimiz ve en çok katılımı gerçekleştirdiğimiz Londra 2012 Yaz Olimpiyatları cumartesi günü açılışını yaptı. Bildiğiniz üzere sanat yönetmenliğini en sevdiğim yönetmenlerden biri olan Danny Boyle yaptı. Cidden yapmış yani onu gördük.Yalnız açılış pek spor ve olimpiyat üzerine değil de İngiltere tarihi, ürünleri ve övünmesi gibiydi. Sanayi devriminden önce “Mutlu Topraklar” adını verdikleri yerde bir anda iş adamları ile her şey değişti. Ben mi yanlış anladım yoksa kaçırdım mı bilemiyorum sanayi devrimi ile insanlar daha iyi durumda olup, daha mı mutlu oldu? Böyle mi duydum TRT spikerinden? O zaman adı neden Mutlu Topraklar’dı ilk görüntünün?

Sahne değişimi ve şov gerçekten çok güzeldi. Pekin’deki son olimpiyatların açılışını izleyemediğim için karşılaştırma yapamıyorum. Yalnız belkide bir daha hiç bu kadar güzel bir playlist izleyemeyeceğiz. Dünya üzerinde en güzel müziklerin çıktığı yer çünkü o ada. Kalite olarak özellikle. Bunu da zaten gençlerin ve teknolojinin geliştiği kısımda çalan şarkılarla gördük. Sex Pistols’tan David Bowie’ye, The Kinks’ten Quenn’e bir çok efsane çaldılar. Unutmuş olamazlar ama Sir Elton John, Ironmaiden, Judas Priest, Oasis filan çalmadı. Blur’un çaldığı her mekanda Oasis kat be kat çalabilir. Yalnız sonradan da öğrendim ki Liam Gallagher kapanış seremonisinde Wonderwall’ı söyleyecekmiş. Arkasında kim olacak bilmiyorum ama İngiltere’nin ikinci marşıdır kendileri o yüzden canlı söylenmesi çok daha güzel. Umarım saçmalıyıp sağa sola fırlatmaz bir şeyleri. Bunun dışında hadi Ironmaiden konsepte uymamış olabilir de Judas Priest’ten Living After Midnight süper otururdu. Onu neden unuttular anlamadım. En sonunda Paul McCartney ile bitiriş hem Beatles’a saygı hem de Paul’a saygı oldu. 204 ülkeden sporcu geliyor, hepsinin kültürü farklı, çoğu farklı dilleri konuşuyorlar ama müzin evrenselliğini bozamıyor bu. Hep birlitke şarkıya eşlik edebiliyorlar.

En önemli noktalardan biri de (bunu ayrı bir paragrafa yazmak istedim) her katılan ülkeden en az bir kadın sporcunun olması. Bu gerçekten süper ötesi bir durum.

Bunların dışında Londra 2012 biraz genç kullanılmış. Logo ve kullanılan font, kullanılışı bu kadar eski ve yaşlı bir organizasyonu daha dinamik hale getirmiş. Renklerde çok hoş bence. Bir de meşale var tabi ki. Gerçekten düşünülüşü, hazırlanışı ve yanışı süperdi. Tüyler diken diken olmadı değil. Özellikle eski madalyalı sporcuların seçtiği gençlerin yakması çok daha hoştu. Gelecek nesillerin de önemine dikkat çektiler. Yalnız stat çok güzel gelmedi bana. Yani Pekin geçen olimpiyatlarda inanılmaz bir çıta yükseltmesine gitti. Ondan sonra daha tematik bir stat olabilirdi. Çok düz geldi. Ayrıca olimpiyat bayrağını askerlerin taşıması filan da tam spor ruhuna uygundu… peh…

Her olimpiyat açılışından sonra bizde olsa nasıl olur diyoruz? İngiltere’deki açılışı gördükten sonra da yeni teoriler çıktı tabi. İstanbul’un fethini oynarız bizde filan diye.. Ama bu tip bir açılışı cidden kaldırabilir miyiz hala ülkeye güvenemiyorum.